Max Verstappen w bardzo szybko powrócił do zwyciężania. Holender ma na swoim koncie już trzy zwycięstwa w ostatnich czterech wyścigach. Prowadząc od startu do mety w Teksasie, ukończył wyścig przed Norrisem i Leclerkiem, którzy przez cały wyścig toczyli ciekawy pojedynek.

Przez wszystkie trzy dni weekendu wyścigowego w USA pogoda, z wyjątkiem porywistego wiatru, dopisywała kierowcom i zespołom. W niedzielne popołudnie nad torem COTA również było słonecznie, ale nieco chłodniej. Temperatura powietrza dochodziła do 28 stopni Celsjusza, a nawierzchnia toru rozgrzana była do 45. Wiatr dalej jednak stanowił spore wyzwanie dla kierowców.

Firma Pirelli do USA zdecydowała się dostarczyć mieszanki opon nieco bardziej zróżnicowane niż zazwyczaj, co miało spory wpływ na decyzje strategiczne ekip. Najtwardszą oponą była mieszanka C1, pośrednią, z pominięciem jednego stopnia twardości, tworzyła mieszanka C3, a miękką C4.

Takie podejście do tematu ogumienia sprawiło, że po piątkowych zajęciach na torze włoski producent zdecydował się podnieść minimalne ciśnienia i co ciekawe zalecenia dotyczyły obu osi.

Tor w Austin ze względu na szybkie i kręte partie, a do tego charakterystykę sprzyjającą agresywnemu pokonywaniu tarek, nie należy do obiektów łagodnie obchodzących się z ogumieniem.

Obecność najtwardszej mieszanki z całej gamy P Zero sprawiła jednak, że w przedwyścigowych symulacjach pojawiła się możliwość pokonania dystansu wyścigu z tylko jednym zjazdem do pit stopu z wykorzystaniem najpierw pośredniej, a później twardej opony. Producent nie wykluczał też możliwości pokonania dystansu wyścigu na pośredniej i miękkiej oponie założonej na drugi przejazd i ta ostatnia opcja okazała się najbardziej popularna.

Amerykańskie wyścigi jeżeli chodzi o oprawę artystyczną nie mają sobie równych na świecie, a organizator 19. w tym roku rundy mistrzostw świata F1 również zadbał o jak najwyższy poziom spektaklu. Po pięknym wykonaniu hymnu Stanów Zjednoczonych przez młodego wykonawcę w idealnym momencie nad torem przeleciały śmigłowce Apache i (chyba) Chinook, które wzbudziły wśród kibiców i zgromadzonych celebrytów niemałe poruszenie.

Jeżeli chodzi o sam start, to jeszcze przed nim Lance Stroll stracił pięć pozycji za wczorajszą kolizję z Estebanem Oconem, a Isack Hadjar, który nie pokonał okrążenia pomiarowego w czasówce, został formalnie dopuszczony przez sędziów do startu w niedzielnym wyścigu. Jako że Stroll w kwalifikacjach był 18., realnie stracił tylko jedną pozycję i został przesunięty za Alexa Albona, ale przed Isacka Hadjara.

Zdecydowana większość kierowców na start wybrała pośrednią mieszankę opon, ale nie zabrakło także odważniejszego założenia miękkich gum. Na te oznaczone czerwonym paseczkiem zdecydowali się startujący z tyłu stawki Bortoleto i Stroll oraz Charles Leclerc, który ustawił się na trzecim polu. Z tyłu gridu Ocon, Albon i Hadjar postawili też na twarde opony. Strategicznie więc wyścig zapowiadał się wyjątkowo ciekawie, tym bardziej, że walczący o tytuł mistrzowski Oscar Pisatri ruszał dopiero z szóstego pola.

W odróżnieniu do wczorajszego sprintu, kierowcy czysto pokonali pierwsza sekwencję zakrętów. Max Verstappen świetnie ruszył z miejsca, pewnie broniąc pozycji lidera. Użytek z miękkich opon zrobił Charles Leclerc, który po zewnętrznej wyprzedził Norrisa i w kolejnych zakrętach próbował podgryzać Verstappena. Kierowcy Red Bulla nie udało mu się jednak wyprzedzić.

Po jednej pozycji zyskali Hamilton i Piastri, którzy wykorzystali słabszy start George'a Russella. Brytyjczyk po pierwszych zakrętach spadł na szóste miejsce.

Max Verstappen kręcąc najlepsze okrążenia stopniowo, oddalał się od Leclerca, za którym stworzył się pociąg blisko jadących rywali. Znajdowało się w nim dwóch pretendentów do tytułu.

Norris podejmował próby wyprzedzania Monakijczyka, ale za każdym razem napotykał na skuteczną kontrę kierowcy Ferrari. Oscar Piastri z kolei dalej walczył ze swoim autem i nie był w stanie podkręcić tempa, wypadając z zasięgu DRS za Lewisem Hamiltonem.

Na 7. okrążeniu w 15 zakręcie doszło do kolizji między Antonellim i Sainzem, który próbował zaatakować Włocha po wewnętrznej. Kierowca Mercedesa spadł na koniec stawki, ale wznowił rywalizację, podczas gdy Hiszpan zmuszony został do zaparkowania swojego auta z przebitą oponą. Na torze pojawiła się wirtualna neutralizacja, którą do zmiany ogumienia wykorzystał drugi zawodnik Williamsa.

Po przerwie stawka w czołówce nieco się rozjechała, wypadając z zasięgu DRS. Po dziesięciu okrążeniach Max Verstappen dysponował umiarkowaną, trzysekundową przewagą nad Charlesem Leclerkiem. Miękkie opony w jego aucie cały czas traciły jednak osiągi, a Holender stopniowo oddalał się od niego. Jednocześnie kierowca Ferrari stał się podatny na ataki ze strony jadącego za nim Lando Norrisa. Brytyjczyk ponownie próbował atakować, ale przez długi czas nie potrafił znaleźć sposobu na mądrze broniącego się rywala i nadmiernie korzystał z poboczy, szybko dostając ostrzeżenie za limity toru.

Chwilę po ostrzeżeniu kierowca McLarena w końcu zmęczył Leclerca i na 21. kółku wyprzedził go. Max Verstappen dysponował wtedy jednak aż 11-sekundową przewagą. Do Leclerca szybko zaczął się też zbliżać jego zespołowy partner, ale ekipa Freda Vasseura na 23. kółku w końcu ściągnęła do boksu, jadącego na miękkim ogumieniu zawodnika. Na drugi przejazd otrzymał on pośrednie opony.

Na 31. okrążeniu do swoich mechaników zjechał lider mistrzostw świata Oscar Piastri. Australijczyk otrzymał miękkie opony. Podobny ruch okrążenie później wykonał Lewis Hamilton, a George Russell został zmuszony do wydłużenia swojego przejazdu na pośredniej mieszance.

Na 33. okrążeniu do boksu zjechał Lando Norris, który po opuszczeniu alei serwisowej znalazł się prawie 4 sekundy za Leclerkiem. Na te działania zareagowali też Verstappen i Russell, a po serii pit stopów w czołówce sytuacja powróciła do tej z początku rywalizacji. Verstappen pewnie podążał przed Leclerkiem i Norrisem. Za nimi jechali Hamilton i Piastri.

W środku stawki zacięty pojedynek toczyli Yuki Tsunoda oraz Oliver Bearman. Brytyjczyk w sekwencji zakrętów dał się zaskoczyć Japończykowi. Z zewnątrz wydawało się jakby kierowca Red Bulla zwolnił przed szczytem zakrętu, zmuszając rywala do ucieczki poza tor. Sam kierowca narzekał przez radio jednak na zygzakowanie rywala podczas hamowania.

Na ostatnich 20 okrążeniach Lando Norris ponownie próbował znaleźć sposób na zaatakowanie Leclerca, ale jedyne co udało mu się wskórać to zmęczenie swoich miękkich opon. Po chwilowej presji kierowca Ferrari jadący z odwróconą strategią na pośredniej oponie spokojnie zbudował przewagę nad McLarenem, ale jak się okazało ulga była tylko chwilowa.

Norris odpuścił atakowanie rywala, a ze strony inżyniera padła informacja, że okazja do ataku nadarzy się po schłodzeniu wewnętrznej struktury opon. Mimo iż na tym etapie wyścigu wydawało się to tylko pobożnym życzeniem i próbą pocieszania zawodnika, na 51. kółku Norris skutecznie wyprzedził Leclerca i na mecie zameldował się na drugiej pozycji.

Za podium na mecie stawili się Hamilton oraz Piastri, który przez cały weekend nie potrafił znaleźć tempa jakim dysponował zespołowy kolega. Na punkty w Teksasie złapali się też Russell, Tsunoda, Hulkenberg, Bearman i Alonso.