Były przewodniczący FIA, Max Mosley popełnił samobójstwo o czym oficjalnie poinformował koroner.

W opublikowanym wczoraj raporcie podano, że Mosley, który został znaleziony martwy w swoim domu w Londynie w maju zeszłego roku, miał "poważne obrażenia od rany postrzałowej".

Jak się okazało 81-letni były przewodniczący FIA od 2019 roku leczył się na nieuleczalnego chłoniaka, a pod koniec życia jego stan miał się pogorszyć, co mało być bezpośrednią przyczyną targnięcia się na własne życie.

Mosley szczegółowo zaplanował swoją śmierć przed wejściem do pokoju, w którym się postrzelił zostawiając karteczkę "nie wchodzić, wezwać policję".

Funkcjonariusze, którzy przybyli do jego londyńskiego domu znaleźli jego ciało na łóżku a obok broń.

"Oczywiste było, że sam się postrzelił i doznał śmiertelnych ran" można przeczytać w oświadczeniu koronera, który potwierdził samobójczą próbę Mosleya. "Oczywiste było, że rany były śmiertelne."

Z raportu wynika, że Mosley leczył się na raka od października 2019 roku, ale w kwietniu 2021 roku lekarze zajmujący się byłym szefem FIA zaczęli skupiać się na poprawie jakości jego życia.

Brytyjski The Mirror cytował słowa hematologa, który opiekował się Mosleyem, dr Christophera McNamara: "Napisał do mnie maila 22 maja 2021 roku. Padły w nim pytania o zarządzanie jego stanem. Przyjął do wiadomości, że nie będzie już wyleczony."

"Był zdruzgotany, gdyż jakość jego życia mocno się pogorszyła i sprawiała mu dyskomfort. Wcześniej dzielił się myślami samobójczymi ze mną oraz z członkami zespołu."

Max Mosley rozpoczynał swoją karierę w sportach motorowych od utworzenia ekipy March Engineering w 1969 roku wraz z Robinem Herdem, Alanem Reesem oraz Grahamem Cokerem. Zespół dorobił się trzech zwycięstw w F1, ale znacznie większe sukcesy świętował w niższych seriach wyścigowych.

W 1977 roku Mosley zakończył przygodę z prowadzeniem zespołu i połączył siły z Berniem Eccelstonem, aby przewodzić F1CA, a potem FOCA (Formula One Constructors Association).

W 1982 roku zrezygnował z tego projektu, aby próbować swoich sił w polityce, ale szybko powrócił do sportów motorowych, a w 1991 roku został przewodniczącym FISA, kończąc rządy Jeana-Marie Balestre. Od 1993 roku przez kolejnych 16 lat stał na czele FIA.

W tym czasie zrealizował szereg ważnych inicjatyw, na początku głównie jeżeli chodzi o poprawę bezpieczeństwa na torach wyścigowych, a później przewidział również potrzebę wdrożenia ograniczeń budżetowych oraz konieczność zadbania o kwestie związane z ochroną środowiska.