Charles Leclerc po zdobyciu pole position, w niedzielę miał ułatwione zadanie. Nieraz jednak był już równie blisko wygrania domowego wyścigu i zawsze coś szło nie tak. Tym razem jednak udało się i Monakijczyk w końcu przełamał złą passę w Księstwie. Obok niego na podium zameldowali się Oscar Piastri i Carlos Sainz.

Pogoda nie włączyła się w przebieg tegorocznego wyścigu o Grand Prix Monako. Najwolniejszy, najkrótszy i najbardziej prestiżowy wyścig sezonu przebiegł bez większych sensacji, natomiast już po pierwszym okrążeniu został przerwany czerwoną flagą.

W niedzielne popołudnie niebo w okolicy Monako było tylko nieznacznie przysłonięte delikatnymi chmurkami. Nie było więc mowy o żadnych opadach deszczu. Temperatura powietrza wynosiła 21 stopni Celsjusza, a tor rozgrzany był do aż 48 stopni.

Nie jest tajemnicą, że niedzielny wyścig w Monte Carlo często rozstrzygany jest już w sobotę podczas czasówki. Ta padła łupem fenomenalnie spisującego się Charlesa Leclerca, który przełamał w końcu złą passę z Monako.

Gdy zgasło pięć czerwonych świateł czołówka ruszyła w tempo i niewiele się zmieniło. Carlos Sainz jeszcze na prostej zrównał się z Oscarem Piastrim, ale w pierwszym zakręcie musiał odpuścić. Pech chciał, że na wyjściu z tego zakrętu jego przednie skrzydło delikatnie zahaczyło o prawe tylne koło Piastriego. To wystarczyło, aby stracić tempo i przy kasynie nie wyhamować.

Gdy cała stawka go mijała, okazało się, że za jego plecami w zakręcie Massenet doszło do jeszcze większego zamieszania z udziałem obu kierowców Haasa i Sergio Pereza. Wszyscy zostali wyeliminowani z dalszej rywalizacji na miejscu. Kevin Magnussen, mający na swoim koncie aż 10 punktów karnych odważnie wciskał się na podjeździe do kasyna obok Pereza. Nie trzeba było wiele, aby ich koła spotkały się i obaj znaleźli się na bandzie, zgarniając przy okazji ze sobą Nico Hulkenberga.

Rozbity wrak Red Bulla robił duże wrażenie, a cały tor został zasypany szczątkami włókna węglowego. Sędziowie nie przerwali natychmiast rywalizacji i na wjeździe do tunelu doszło do kolejnego spektakularnego zderzenia. Tym razem między zawodnikami Alpine. Esteban Ocon postanowił wjechać pod pachę Gasly'emu w Portier i na wyjściu najechał swoim tylnym kołem na przednie koło zespołowego partnera.

Bolid Ocona wystrzelił efektownie w powietrze, a wszystkiemu z dość bliska przyglądał się, jadący za nimi Lance Stroll, który również delikatnie uderzył w Ocona. Chwilę potem na torze pojawiły się czerwone flagi. Przerwa w wyścigu musiała chwilę potrwać, gdyż do uprzątnięcia było sporo części zalegających na wyścigowej linii, jak również naprawy wymagały bandy okalające tor.

Carlos Sainz, który w swoim aucie miał jedynie uszkodzone przednie skrzydło i w momencie wywieszenia czerwonej flagi mocno spadł w stawce, nagle otrzymał drugą szansę. Kierowcy ponowienie ustawili się na polach startowych, a Hiszpan zgodnie z regulaminem powrócił na swoje trzecie pole.

Podczas restartu zabrakło również Estebana Ocona, który przez sędziów został najpierw ukarany 10 sekundami kary, a chwilę później, gdy najpewniej zorientowano się, że Francuz już nie pojedzie, zdecydowano się zamienić karę na karne przesunięcie o pięć pozycji przy okazji kolejnego wyścigu.

Mimo iż przerwa w wyścigu odbywała się zaledwie po jednym okrążeniu, kierowcy skorzystali z okazji do darmowej zmiany opon. Ci którzy ruszali na średnich oponach, założyli twarde, a ci którzy ruszali na twardych zdecydowali się na średnie, licząc, że uda im się dojechać bez dodatkowego zjazdu w końcówce. Podczas pierwotnego startu w czołowej dziesiątce na twarde opony postawili jedynie Russell, Verstappen i Hamilton.

Mając świeżo w pamięci wydarzenia z pierwszego startu, kierowcy do drugiego podeszli bardziej rozsądnie i udało się uniknąć kolejnych problemów, a wyścig przybrał formę tradycyjnej w Monako procesji. Co więcej, była ona prowadzona w iście żółwim tempie. Charles Leclerc pętlę toru pokonywał w tempie około 1 minuty i 20 sekund, podczas gdy w czasówce było to o całe 10 sekund mniej.

Z czasem tempo czołówki poprawiło się do 1 minuty i 18 sekund, a największym zamieszaniem na torze były problemy Lance'a Strolla, który na 50. okrążeniu odwiedził swoich mechaników po tym jak uderzył w szykanie za tunelem tylnym kołem w bandę.

Oczekiwanie na neutralizację okazało się daremne, a kierowcy, którzy przed restartem założyli średnie opon zmuszeni byli do podjęcia decyzji czy zmieniają koła, czy zostają na zużytych kompletach opon. Na pierwszą opcję zdecydował się Lewis Hamilton, a na 53. okrążeniu tego samego dokonał Max Verstappen, który utrzymał swoją szóstą pozycję.

Ekipa Mercedesa zrezygnowała ze ściągnięcia, jadącego na mocno zużytym komplecie średnich opon Russella, a Holender potrzebował niespełna 10 okrążeń, aby na świeżym komplecie twardych opon odzyskać wszystko, co stracił względem Brytyjczyka podczas pit stopu i wywierać na nim presję, ale na wąskim torze nie zdołał wyprzedzić kierowcy Mercedesa.

Charakterystyka toru dała o siebie znać również na ostatnich okrążeniach, gdy Carlos Sainz zaczął nagle wywierać dużą presję na Oscara Piastriego. Mimo wyraźnie lepszego tempa, wyprzedzenie Australijczyka nie było możliwe.

Czołowa dziesiątka wjechała na metę dokładnie w takiej kolejności w jakiej rozpoczynał wyścig i to chyba najlepiej podsumowuje tegoroczne zmagania w Księstwie Monako. Wyścig w skrócie można opisać jako chaos na pierwszym okrążeniu, długa i wolna procesja oraz przełamanie klątwy Charlesa Leclerca, który po latach prób w końcu wygrał przed własną publicznością.

O tym, jak ważne to było zwycięstwo dla samego kierowcy, jak i małego Monako świadczyć może fakt, że do celebracji na podium włączył się sam Książę Albert, który najpierw spryskał szampanem zwycięzcę, a następnie pociągnął z "gwinta" napój wyskokowy.