Od feralnego wydarzenia z GP Bahrajnu 2020 minęło już prawie pół roku, a Romain Grosjean mimo rozległych oparzeń na dłoniach, zdążył już wrócić do normalnego funkcjonowania. Teraz swoją karierę rozwija w amerykańskiej serii IndyCar i przygotowuje się do pożegnalnego testu w F1. Francuz nie ukrywa, że w powrocie do optymalnej formy mentalnej pomógł mu psycholog.

Romain Grosjean, który zakończył swoją karierę w królowej motorsportu po sezonie 2020, był gościem najnowszego odcinka podcastu Beyond the Grid. Oczywiście głównym tematem tej rozmowy były wydarzenia z GP Bahrajnu z zeszłego roku. Przypomnijmy, że wówczas Francuz poważnie roztrzaskał swój bolid, a po chwili znalazł się cały w płomieniach. Na szczęście 35-latek wyszedł cało z tego wypadku, aczkolwiek nie powrócił już do samochodu F1.

"Miałem w głowie kilka retrospekcji tego wydarzenia. Musiałem wszystko to dokładnie zrozumieć wraz z moim psychologiem", mówił były kierowca Haasa.

"Raz przydarzyło mi się to o szóstej rano, kiedy obudził mnie mój syn. Z kolei drugi raz przypomniało mi się to, gdy jechałem na operację rąk do Genewy. Wtedy zasypiałem dzięki lekom znieczulającym, ponieważ nie czułem się tam dobrze i wszystko przypominało mi wygląd szpitalu w Bahrajnie."

"To właśnie były te wspomnienia. Później nie miałem już takich koszmarów. Teraz mogę bez żadnego problemu oglądać powtórki tego wypadku i o tym rozmawiać. Wiecie, moja ręka nie jest może idealna, gdyż nie mogę przebywać na słońcu i muszę uważać na zmianę temperatury. Natomiast mogę bawić się z dziećmi np. budować z klocków lego i to tylko się liczy."

Obecnie Grosjean ściga się w amerykańskiej serii IndyCar, ale też przygotowuje się do pożegnalnego testu z Mercedesem, który odbędzie się w trakcie GP Francji. Mimo tego, co spotkało Francuza, sam przyznaje, że jest teraz szczęśliwym człowiekiem:

"To może zabrzmieć trochę dziwnie, ale pozwólcie mi to wytłumaczyć. Każdy dzień, w którym mogę żyć od tamtego momentu, traktuję jako dzień dodatkowy. Byłem bliski odejścia. Wówczas uświadamiasz sobie, że życie jest piękne."

"Choć każdego poranka budzę się i najpierw muszę zdjąć silikonowe rękawiczki, a potem posmarować dłonie kremem, to jednak wtedy przypominam sobie, że żyję i jestem tutaj. Mogę bawić się z dziećmi, nadal się ścigać i mam obok kochającą żonę. Jestem teraz szczęśliwszy, ponieważ zdałem sobie sprawę, że życie jest znakomite nawet mimo wielu problemów. Byłoby nudno, gdybyśmy nie mieli żadnych kłopotów."