Romain Grosjean udzielił pierwszego, dość obszernego wywiadu po swoim wypadku.

Grand Prix Bahrajnu w szczególny sposób wpisało się w karty historii Formuły 1. Niestety głównie z negatywnego powodu.

Na pierwszym okrążeniu wyścigu Romain Grosjean przy prędkości ok. 220 km/h uderzył w metalową barierę. Jego bolid momentalnie stanął w płomieniach, a wszyscy obserwatorzy wydarzenia zamarli w nerwowym oczekiwaniu na jakiekolwiek wieści.

Na szczęście zawodnik Haasa zdołał uciec z płonącej maszyny, ale przebywał w niej na tyle długo, by poparzyć sobie dłonie.

"Nie wiem, czy słowo cud istnieje, bądź może zostać tu użyte... W każdym razie powiedziałbym, że to po prostu nie był czas żebym zginął", mówi dla rodzimej stacji TF1.

"Wydawało mi się, że trwa to o wiele dłużej niż 28 sekund. Mój wizjer zrobił się cały pomarańczowy, widziałem płomienie po lewej stronie auta. Myślałem o wielu rzeczach, w tym o Nikim Laudzie i stwierdziłem, że skończenie w taki sposób jest niemożliwe, nie teraz. Nie mogłem tak zakończyć swojej historii z F1."

"Potem powiedziałem sobie, że muszę się wydostać dla moich dzieci. Włożyłem swoją rękę w ogień i poczułem jak się pali. Wyszedłem i nagle ktoś pociągnął mnie za kombinezon. Wtedy wiedziałem, że jestem już na zewnątrz."

Grosjean wyjawił, że jego pięcioletni synek, Simon, wierzy że ojciec obdarzony jest "magicznymi mocami" i jest chroniony dzięki "magicznej tarczy miłości".

"To bardzo mocne słowa od dzieci. Mój najstarszy syn, Sacha, który ma siedem latek jest jednak bardziej racjonalny i stara się zrozumieć co się stało. Z kolei moje maleństwo [dwuletnia Camile] narysowało obrazek zatytułowany «dla ran na rękach tatusia»."

"Ostatecznie bardziej bałem się o rodzinę - dzieci, które są źródłem mojej największej dumy, a także o przyjaciół, niż o samego siebie. Myślę, że potrzeba tu psychologicznej pracy, ponieważ naprawdę widziałem nadchodzą śmierć."

"Nawet w Hollywood nie jesteśmy w stanie zobaczyć takich obrazków. To największy wypadek jaki widziałem w życiu. [...] Powiedziałbym, że czuję teraz szczęście z powodu bycia żywym. Patrzę na rzeczy w inny sposób. Chcę jednak wrócić do samochodu, jeśli to możliwe to już w Abu Zabi, żeby zakończyć swoją historię w F1 w inny sposób."

"To prawie tak jakbym się narodził po raz drugi. Tamten dzień, z którego wyszedłem z płomieni na zawsze naznaczy moje życie. Mam wokół siebie sporo ludzi, którzy okazali mi uczucie... Wiele to dla mnie znaczy, czasami nawet uronię z tego powodu łzę", zakończył Romain Grosjean.