Franco Colapinto swoją przygodę w sportach motorowych rozpoczął w 2013 roku, mając zaledwie 9 lat. Pierwsze sezony spędził w różnych argentyńskich, kartingowych seriach. Zdobył w nich cztery mistrzowskie tytuły oraz dwa wicemistrzowskie. Uhonorowaniem jego kartingowej kariery był złoty medal podczas Młodzieżowych Letnich Igrzysk Olimpijskich.
Wywalczył je w 2018 roku i w tym samym czasie zadebiutował w wyścigach samochodowych. Wziął udział w ostatniej rundzie Hiszpańskiej F4 w zespole Drivex School. Zespół ten reprezentował także w kolejnej kampanii tych mistrzostw, które całkowicie zdominował, wygrywając aż 11 wyścigów.
Drivex umożliwił mu również premierowe starty w serii Euroformula Open Championship i Europejskim Pucharze Formuły Renault. W sezonie 2020 etatowo ścigał się w tej drugiej kategorii, ale już dla ekipy MP Motorsport. Całą kampanię spędził też w serii wyścigowej Toyoty. Oba te zmagania zakończył na 3. miejscu.
MP Motorsport pozwoliło awansować Colapinto do Regionalnych Mistrzostw Europy, w których zajął 6. pozycję. W tej samej kampanii próbował swoich sił zarówno w Europejskiej, jak i Azjatyckiej serii Le Mans, zaliczając start w legendarnym 24-godzinnym wyścigu. Odhaczył również okazjonalne występy w kategorii GT Challenge.
W międzyczasie Argentyńczyk zaczął pojawiać się w środowisku F3. W październiku 2020 roku odbył pierwsze testy w tej serii z ekipą MP Motorsport i taką samą próbę odbył 12 miesięcy później. W sezonie 2022 w końcu zadebiutował w F3, ale nie w macierzystym teamie, a Van Amersfoort Racing.
Już w swoich premierowych kwalifikacjach wywalczył pole position, a w sprincie na Imoli sięgnął po pierwszy triumf. Finalnie całe zmagania zakończył na 9. miejscu, mając na koncie dwie wiktorie oraz pięć podiów. Takie wyniki zainteresowały akademię Williamsa, do której Franco dołączył na początku 2023 roku.
W tejże kampanii kontynuował swoją przygodę w F3, aczkolwiek już w zespole MP Motorsport. Była ona dla niego jeszcze lepsza niż poprzednia, bowiem uplasował się na. 4. pozycji. Poskutkowało to tym, że na koniec sezonu w Abu Zabi otrzymał szansę debiutu w F2 w miejsce Jehana Daruvali.
Chociaż nie zabłysnął niczym szczególnym podczas tej rundy, otrzymał etatowe miejsce na zapleczu F1 na kolejny rok. Jego wyniki były już znacznie lepsze. W sprincie na Imoli odniósł premierowe zwycięstwo, a w trakcie weekendu na Węgrzech dwukrotnie meldował się na podium.
Colapinto nie dane było jednak dokończyć sezon w F2, a wszystko z powodu niespodziewanego awansu do królowej motorsportu przed rundą na Monzy. Williams postanowił zastąpić nim Logana Sargeanta, dzięki czemu Franco został pierwszym Argentyńczykiem w F1 od 2001 roku. Już podczas drugiego wyścigu w Azerbejdżanie zdobył debiutanckie punkty. Kolejne oczko dołożył w USA, czym zachwycił niejednego kibica.
Mimo obiecującego wejścia do mistrzowskiej serii nie było dla niego etatowego miejsca na rok 2025. Aby zwiększyć na to szanse, w ramach wieloletniej umowy dołączył do Alpine jako trzeci kierowca. Nie posiedział jednak zbyt długo na ławce rezerwowych, gdyż po sześciu rundach zastąpił w kokpicie Jacka Doohana.
