#44 - Lewis Hamilton

Lewis Hamilton urodził się 7 stycznia 1985 roku w Stevenage. Jest sto sześćdziesiątym czwartym brytyjskim kierowcą w historii, który brał udział w wyścigu Formuły 1.

Hamilton dużą część swojego sukcesu przypisuje wychowaniu, które otrzymał podczas dorastania w angielskim miasteczku Stevenage. Lewis zaczął się wyróżniać na tle rówieśników i rozpoczął zmagania w krajowych zawodach. W wieku zaledwie 10 lat został najmłodszym zwycięzcą brytyjskich mistrzostw Cadet Kart.

Liczba trofeów Hamiltona stale się powiększała, co zwróciło uwagę Rona Dennisa. Szef McLarena podpisał z nim kontrakt, na mocy którego Lewis dołączył do programu rozwojowego młodych kierowców McLarena. Na tym etapie kariery młodego kierowcy najistotniejsze było wsparcie finansowe od brytyjskiego zespołu, gdyż dotychczas wszelkie koszty wiążące się z rozwojem jego kariery spoczywały na jego ojcu, który musiał trudnić się kilkoma etatami, by móc utrzymać syna na arenie motoryzacyjnej. Od tej pory Lewis mógł rywalizować na bardziej wymagającej scenie. W wieku 15 lat został europejskim mistrzem kartingu, co do dziś czyni go najmłodszym numerem jeden w historii tych zmagań.

Talent Hamiltona sprawił, że spływało do niego coraz więcej ofert z różnych serii wyścigowych. W 2002 roku dołączył do brytyjskiej Formuły Renault. Istniały obawy, że Lewis nie poradzi sobie w samochodzie jednomiejscowym z takim wzrostem liczby koni mechanicznych, jednak Brytyjczyk szybko je rozwiał, kończąc swój debiutancki sezon na trzecim miejscu w klasyfikacji generalnej. Rok później, po rekordowych dziesięciu zwycięstwach, jedenastu pole position i dziewięciu najszybszych okrążeniach na koncie, przypieczętował mistrzostwo serii.

W 2004 roku przeszedł do F3 Euro Series. Zmiana przyniosła mu więcej kłopotów niż dotychczas, jednak już w swoim debiutanckim sezonie zdołał wywalczyć piątą lokatę w klasyfikacji ogólnej. Sezon później, po imponujących piętnastu zwycięstwach, mógł dopisać kolejne mistrzostwo do swojej listy triumfów.

Rok 2006 to przejście do GP2, w którym, po serii spektakularnych występów, sięgnął po mistrzowski puchar w swoim debiutanckim sezonie. Co więcej, jego postawa wzbudziła ogromne zainteresowanie w padoku F1. Zespół McLarena zdecydował się dać mu miejsce w zespole obok dwukrotnego mistrza świata, Fernando Alonso.

W swoim debiutanckim sezonie Hamilton wygrał cztery wyścigi, a przez większą część sezonu prowadził w klasyfikacji generalnej, rozwijając intensywną rywalizację z Alonso, zarówno na torze, jak i poza nim. Mieszanka nieszczęśliwych wypadków i braku doświadczenia w dwóch ostatnich rundach sezonu, pozbawiła go jednak mistrzowskiego tytułu.

Rok później, po powrocie Alonso do Renault, Hamilton ponownie przez większą część sezonu był na czele tabeli, ostatecznie pokonując Felipe Massę z Ferrari o jeden punkt po fascynującym finale sezonu w Brazylii, gdzie Massa zwyciężył, a Hamilton na ostatnim okrążeniu wyprzedził Timo Glocka, co dało mu piąte miejsce, matematycznie gwarantujące mistrzostwo. W wieku 23 lat stał się najmłodszym mistrzem świata w historii Formuły 1.

Sezon 2009 to walka z samochodem bez odpowiedniej siły dociskającej i tempa. Co więcej, już pierwszy weekend wyścigowy był pechowy dla Lewisa, gdyż został zdyskwalifikowany po Grand Prix Australii, gdy stwierdzono, że wprowadził w błąd sędziów. Brytyjczyk stopniowo się odbudowywał i już w lipcowym wyścigu o Grand Prix Węgier zameldował się najwyższym stopniu podium. Kolejne zwycięstwo miało miejsce w Singapurze, a do końca sezonu jeszcze trzykrotnie stanął na podium, co pozwoliło mu zakończyć zmagania na piątym miejscu w klasyfikacji generalnej.

W 2010 roku Hamilton miewał wahania formy, do których dochodziły wątpliwe strategiczne decyzje zespołu w początkowych wyścigach sezonu, jednak zwycięstwa w Turcji i Kanadzie stawiały go w roli jednego z pretendentów do mistrzowskiego tytułu. Z biegiem zmagań, McLaren coraz bardziej odstawał od swoich rywali z Red Bulla i Ferrari i po rundzie we Włoszech stracił prowadzenie w mistrzostwach, którego nie odzyskał już do końca sezonu. Do ostatniego wyścigu zachował matematyczne szanse na triumf, jednak rok zakończył na czwartym miejscu w klasyfikacji generalnej, wyprzedzając swojego partnera zespołowego, Jensona Buttona.

Sezon 2011 był jednym z najtrudniejszych w karierze Lewisa. Frustracja spowodowana samochodem, który początkowo nie wykazywał potencjału wyścigowego, seria błędów, prowadzących do częstych wizyt w pokoju sędziowskim i trudne relacje z mediami, spowodowane zawirowaniami w życiu osobistym, odbijały się na jego formie. Hamilton zdołał trzykrotnie zwyciężyć, jednak sezon ukończył dopiero na piątym miejscu, aż trzy pozycje za Buttonem. Był to pierwszy sezon podczas jego przygody w Formule 1, w którym Brytyjczyk został pokonany przez swojego partnera zespołowego.

Kolejnego roku także nie mógł zaliczyć do udanych, gdyż problemy z niezawodnością jego bolidu zaprzepaściły szanse na mistrzowską koronę. Z jego strony zaliczył jednak dużo bardziej kompletny sezon, ukazując swoją piekielną szybkość, która aż siedmiokrotnie pozwoliła mu startować do wyścigu z pole position i cztery razy kończyć zmagania na najwyższym stopniu podium. Forma Lewisa została zauważona przez szefów Mercedesa, którzy podpisali z nim kontrakt obowiązujący od następnego sezonu.

Hamilton nie rozczarował nowych pracodawców, notując płynne przejście do nowego zespołu. Zwyciężył na Węgrzech, czterokrotnie meldował się na podium i pięć razy startował z pole position, przez co ukończył zmagania na czwartym miejscu w klasyfikacji generalnej, dwa miejsca wyżej niż jego partner zespołowy, Nico Rosberg.

W sezonie 2014 Lewis miał do dyspozycji dominujący samochód W05, dzięki któremu zdołał aż jedenastokrotnie zameldować się najwyższym stopniu podium. Pokonując Rosberga, po raz drugi w karierze sięgnął po mistrzowską koronę. Kontynuował świetną passę także w kolejnym roku, gdzie po dziesięciu triumfach zakończył sezon na szczycie tabeli, zdobywając swój trzeci tytuł mistrza świata i stając się pierwszym Brytyjczykiem, który obronił trofeum.

Świetna passa Hamiltona zakończyła się w sezonie 2016, gdzie po fascynującej walce o mistrzostwo z Nico Rosbergiem, musiał uznać wyższość Niemca, przegrywając dopiero po finałowym wyścigu w Abu Zabi. Lewis wygrywał dziesięciokrotnie, przy dziewięciu triumfach Rosberga, jednak słabe starty, w połączeniu z problemami z niezawodnością, sprawiły, że w tabeli kierowców znalazł się pięć punktów za swoim długoletnim rywalem.

Rywalizacja zakończyła się, gdy po zakończeniu sezonu Rosberg niespodziewanie ogłosił zakończenie kariery. Mercedes ogłosił, że nowym partnerem Lewisa od 2017 roku zostanie Valtteri Bottas.

W sezonie 2017 największą presję na Brytyjczyka wywierał Sebastian Vettel z Ferrari. Hamilton podjął wyzwanie i przez cały sezon prezentował świetną formę. Wyprzedził Ayrtona Sennę i Michaela Schumachera w klasyfikacji największej ilości zdobytych pole position i po dziewięciu zwycięstwach w sezonie sięgnął po czwarty mistrzowski tytuł, stając się najbardziej utytułowanym brytyjskim kierowcą w historii Formuły 1.

Sezon 2018 to ponowna walka między Hamiltonem i Vettelem. Lewis, notując prawdopodobnie najbardziej kompletny sezon w swojej karierze, wystrzegał się błędów i dzięki swojej nienagannej dyspozycji podwyższył poprzeczkę swojemu niemieckiemu rywalowi, z którym zacięcie walczył o mistrzostwo, ostatecznie sięgając po swój piąty tytuł w karierze. W trakcie sezonu zespół Mercedesa ogłosił, że jego skład na 2019 rok nie ulegnie zmianie.

Kolejne dwa sezony zostały również zdominowane przez zawodnika z Stevenage i Mercedesa. Kampania 2019 była dla niego najlepsza pod względem punktowym w całej karierze. Zdobył w niej aż 413 punktów, deklasując drugiego Bottasa o 87 "oczek". W 2020 roku Brytyjczyk dysponował prawdopodobnie najlepszą maszyną w całej historii F1, dzięki czemu nie miał żadnych problemów z wywalczeniem siódmego mistrzowskiego tytułu. Dzięki takiemu osiągnięciu zrównał się z Michaelem Schumacherem. Podczas GP Portugalii odniósł swój 92. triumf w karierze, stając się rekordzistą w tej statystyce.

Hamilton i stajnia z Brackley zdecydowali się ze sobą współpracować także w 2021 roku. Jednakże drobne zmiany w przepisach plus lepszy bolid Red Bulla poskutkowały tym, że Brytyjczyk nieoczekiwanie musiał zaciekle rywalizować o mistrzostwo świata z Maxem Verstappenem, przez co przedłużył swoją umowę z Mercedesem o dwa lata. Ostatecznie - po dramatycznym finale sezonu w Abu Zabi - po raz pierwszy od 2016 roku przegrał batalię o tytuł.

W 2022 roku as ze Stevenage nie wrócił na szczyt - wręcz przeciwnie - ten sezon był najgorszym w jego karierze. Wpływ na to miały problemy Mercedesa z rewolucją techniczną. Brytyjczyk uplasował się dopiero na 6. miejscu w klasyfikacji, uznając wyższość nawet nowego zespołowego kolegi, George'a Russella. Mimo pozornie słabej dyspozycji siedmiokrotnemu mistrzowi świata udało się stanąć na podium dziewięć razy.

Następna kampania była zdecydowanie lepsza dla siedmiokrotnego mistrza świata. Zakończył ją na podium klasyfikacji kierowców, na co złożyły się po trzy 2. miejsca i 3. miejsca. Chociaż drugi rok z rzędu nie wygrał żadnego wyścigu, przypomniał o swoich zjawiskowych umiejętnościach na Hungaroringu, gdzie sięgnął po 104. pole position.