Potrzeba dwóch

R E K L A M A

Najważniejsze związki między dwoma osobami w Formule 1 kryją wiele tajemnic, ale nie zainteresują one prasy brukowej. Mimo to bliska i pełna zaufania współpraca pomiędzy kierowcą a inżynierem jest kluczowa dla osiągnięcia dobrych czasów na torze. “Mogą osiągać sukcesy,” mówi Frank Dernie z BMW WilliamsF1 Team, “jeśli mogą całkowicie na sobie polegać w każdej sytuacji.”

Tak naprawdę mają między sobą niewiele wspólnego. Kierowcy zarabiają miliony i mieszkają w ekskluzywnych miejscach tak jak Monaco, a inżynierowie spędzają 60 godzin tygodniowo pomiędzy wyścigami na pracy przed komputerem w klaustrofobicznym biurze. Kiedy jednak chodzi o poprawienie osiągów samochodu i dostosowanie ustawień do konkretnego toru, tak jak teraz przed Grand Prix Niemiec, każdy z nich polega na tym drugim. To kwestia absolutnego zaufania: inżynier nie jest kierowcą, a kierowca nie jest inżynierem, ale razem tworzą jądro sukcesów zespołu.

Kiedy kierowca przyjeżdża w czwartek na tor, zasiada do rozmowy z inżynierem. Duet ekspertów rozprawia o najistotniejszych elementach ustawień samochodu – przede wszystkim o charakterystyce toru, o nowych częściach do samochodu i ich wpływie na czasy okrążeń, o doborze opon i strategii na wyścig. Podczas sesji treningowych w piątek i sobotę kierowcy co kilka kółek zjeżdżają do boksu, dzieląc się spostrzeżeniami na temat pracy samochodu, jego zachowania w poszczególnych zakrętach, gdzie jest podsterowny i gdzie nadsterowny – im bardziej precyzyjny opis, tym lepiej. Najważniejszą sztuką, którą musi opanować dobry inżynier, jest interpretacja wrażeń kierowcy. Tylko poprawne wnioski z relacji kierowcy pozwalają na poprawę osiągów samochodu.

Z punktu widzenia inżyniera najlepszym kierowcą jest ten, który dobrze wyczuwa miejsca, gdzie traci czas do rywali. “Każdy kierowca może powiedzieć, co trzeba poprawić w samochodzie,” mówi Frank Dernie, który przepracował 30 lat w Formule 1. “Jednak, ponieważ zawsze można rozwiązać tylko jeden problem na raz, bardzo ważne jest, by powiedział także, czym zająć się w pierwszej kolejności: np. podsterownością na szykanie, bo tam traci najwięcej czasu.” Nie każdy kierowca jest w tym dobry. Sam Michael, dyrektor techniczny WilliamsF1, mówi, “Są kierowcy, którzy opowiadają niekończące się historie o tym, co się dzieje z samochodem. Jednak podczas weekendu wyścigowego wszyscy musimy działać szybko. Jeśli koncentrujesz się na niepotrzebnych rzeczach, tracisz za dużo czasu.”

Jednym z kierowców, którzy bardzo ułatwiają pracę swojemu inżynierowi, jest Nick Heidfeld. Kierowca BMW WilliamsF1 jest dobrze znany w środowisku z drobiazgowych analiz każdego zakrętu i umiejętności przekazania inżynierowi tego, co się dzieje z samochodem. To, co Mario Theissen, szef działu sportowego BMW, także lubi w swoim kierowcy, to spokojne, zrównoważone zachowanie i fakt, że nie lubi być w centrum uwagi. “Bardzo nam pomaga, także podczas testów i prac rozwojowych,” mówi Theissen z uznaniem. “Zdaje sobie sprawę z tego, że jest kierowcą wyścigowym, a nie inżynierem-amatorem, który próbuje brać się za nie swoją robotę.” Sam Michael może tylko potwierdzić: “Dla inżyniera Nick jest kierowcą doskonałym,” mówi.

Odpowiednie ustawienie samochodu Formuły 1 to najwyższe technologiczne wyzwanie. Bezustannym pytaniem w kręgu inżynierów co roku jest: co się stanie z jednym parametrem pracy samochodu, jeśli zmienimy inny? Przed erą komputerów decydujące było wyczucie kierowcy i wyobraźnia inżynierów i mechaników. Tamte czasy jednak minęły. Obecnie wszystko zależy od laptopów i wydajnych komputerów, które rejestrują wszystkie parametry pracy auta. Mimo tego bez spostrzeżeń kierowcy nadal nie można się obejść. “Najważniejszą informacją dla inżyniera jest czas okrążenia,” mówi Frank Dernie. “Kolejną sprawą jest komentarz kierowcy, ważniejszy od telemetrii i wydruków z danymi. I to się szybko nie zmieni.”

Relacje między kierowcą a inżynierem są kwestią zaufania. Najlepszym sposobem na zbudowanie zaufania, zwłaszcza w Formule 1, są sukcesy.

Czy wiesz, że...

... podział pracy między kierowcami a inżynierami w Formule 1 nie zawsze był tak jasny, jak teraz? Najbardziej znany przykład to Jack Brabham. Australijczyk nie tylko był jednym z najlepszych kierowców swojej ery, ale także był swoim własnym inżynierem, konstruktorem i szefem zespołu! To nie do pomyślenia dzisiaj, ale w tamtych czasach działało – Jack Brabham w swoim Brabhamie Repco został w 1966 r. po raz trzeci mistrzem świata.