#16 - Charles Leclerc

Charles Leclerc urodził się 16 października 1997 roku. Jest czwartym monakijskim kierowcą w historii, który wziął udział w wyścigu Formuły 1.

Charles rozpoczął przygodę ze sportami motorowymi na torze gokartowym, gdzie znalazł się dzięki przyjacielowi z dzieciństwa, Julesowi Bianchiemu. Mimo że Leclerc był młodszy o siedem lat, nie odbiegał umiejętnościami od starszego kolegi i podążył jego drogą w kierunku Formuły 1.

W 2009 roku Charles został najmłodszym zwycięzcą francuskich mistrzostw kartingowych. Dwa lata później rozpoczął współpracę z Nicolasem Todtem, menadżerem Bianchiego. Był to decydujący moment w jego karierze, gdyż bez wsparcia Todta jego rodzina miałaby problem z samodzielnym wspieraniem jego kariery.

W 2012 roku zdobył drugie miejsce w europejskiej serii KF2 i mistrzostwo do lat 18. W następnym roku musiał ulec Maksowi Verstappenowi w walce o tytuł mistrzowski KZ1.

W 2014 roku zadebiutował w mistrzostwach Formuły Renault ALPS. Leclerc został pokonany w walce o tytuł przez juniora McLarena, Nycka de Vriesa. Losy mistrzostwa rozstrzygnęły się podczas wyścigu w Jerez, ostatniej rundzie zawodów. W ten sam weekend, podczas Grand Prix Japonii Formuły 1, poważnemu wypadkowi uległ jego przyjaciel, Jules Bianchi. Doznał poważnych obrażeń głowy, które doprowadziły do jego śmierci dziewięć miesięcy później. Leclerc wykazał wtedy niezwykłą dojrzałość i opanowanie i mimo tych tragicznych wydarzeń zdołał ukończyć ostatni wyścig na podium.

Sezon 2015 to awans do Formuły 3. Charles zajął miejsce Maksa Versteppena w zespole Van Amersfoort. Zdołał zameldować się na podium w trzynastu z pierwszych siedemnastu wyścigów, jednak później już do końca sezonu ani razu nie udało mu się finiszować w czołowej trójce. Zmagania zakończył na czwartym miejscu w klasyfikacji generalnej, jednak był najlepszym z debiutantów.

Następnym krokiem była seria GP3, do której dołączył w sezonie 2016. Charles zwrócił na siebie uwagę Ferrari, które w tym samym roku dodało go do swojej Akademii Kierowców.

W nowej serii Charles musiał się dostosować do innego podwozia i ulegających wysokiej degradacji opon Pirelli. Dołączył do zespołu ART, który zdobył mistrzostwo z Estebanem Oconem rok wcześniej. Naśladowanie poprzednika pomogło mu w zdobyciu, pierwszego po mistrzostwie gokartów, tytułu. W trakcie sezonu Leclerc brał także udział w sesjach treningowych Formuły 1 dla zespołu Haasa.

Kolejnym, naturalnym krokiem w jego karierze był awans do Formuły 2. Szanse na tytuł były niewielkie, gdyż seria siódmy rok z rzędu korzystała z tego samego typu nadwozia, co dawało przewagę kierowcom bardziej doświadczonym. Leclerc dołączył do zespołu Premy, która zdominowała mistrzostwa rok wcześniej. Zdobył tytuł z przewagą 72 punktów nad drugim kierowcą w klasyfikacji generalnej. Po raz pierwszy od 2009 roku, gdy zwyciężał Nico Hulkenberg, puchar powędrował w ręce debiutanta. Leclerc powtórzył wyczyn Niemców Nico Rosberga i Nico Hulkenberga i Brytyjczyka Lewisa Hamiltona, sięgając po tytuł już w pierwszym roku startów. Sezon 2017, oprócz zwycięstwa, obfitował także w przykre wydarzenia. We wtorek, przed Grand Prix Azerbejdżanu zmarł ojciec Charlesa. Młody kierowca po raz kolejny zaprezentował swoją silną psychikę, gdyż trzy dni później zdobył pole position przewagą 0,6s.

Po triumfach w GP3 i F2 Leclerc awansował do Formuły 1. Potwierdzono go jako kierowcę teamu Sauber na rok 2018, gdzie ściga się u boku Marcusa Ericssona. Występy Charlesa są szeroko komentowane i chwalone, na co zasłużył prezentując na torze dojrzałość i opanowanie. Mimo nie zawsze konkurencyjnego bolidu, w pełni wykorzystuje jego potencjał, punktując w wyścigach. 11 września 2018 roku zespół Ferrari potwierdził, że od sezonu 2019 Monakijczyk zasili ich szeregi i zastąpi Kimiego Raikkonena w roli partnera zespołowego Sebastiana Vettela. Leclerc zostanie drugim najmłodszym kierowcą w historii, który będzie reprezentował barwy teamu z Maranello.

Po triumfach w GP3 i F2 Leclerc awansował do Formuły 1. Potwierdzono go jako kierowcę teamu Sauber na rok 2018, gdzie ścigał się u boku Marcusa Ericssona. Występy Charlesa były szeroko komentowane i chwalone, na co zasłużył, prezentując na torze dojrzałość i opanowanie. Mimo nie zawsze konkurencyjnego bolidu w pełni wykorzystywał jego potencjał, punktując w wyścigach. 11 września 2018 roku zespół Ferrari potwierdził, że Monakijczyk dołączy do nich i zastąpi Kimiego Raikkonena w roli partnera zespołowego Sebastiana Vettela. W ten sposób Leclerc stał się drugim najmłodszym kierowcą w historii, który reprezentował barwy teamu z Maranello.

Charles od razu zaznaczył swoją obecność w Scuderii, zdobywając już w drugich kwalifikacjach do GP Bahrajnu pole position. Na dystansie całego sezonu spisywał się zdecydowanie lepiej od Vettela, co przełożyło się na zmianę hierarchii w zespole. Leclerc został liderem Ferrari. Ostatecznie sezon 2019 zakończył z dwoma premierowymi triumfami na koncie oraz zdobyciem aż siedmiu pole position.

Na kampanię 2020 Ferrari nie przygotowało tak konkurencyjnego bolidu jak w poprzednim roku. Mimo znacznego deficytu po stronie jednostki napędowej Monakijczykowi udało się jednak wywalczyć dwa podia i 8. miejsce w klasyfikacji kierowców. W sezonie 2021 partnerem Leclerca został Carlos Sainz i dwójka ta stała się najbardziej wyrównanym duetem w stawce. Dla Charlesa rok ten był też zdecydowanie bardziej udany. Wygrał m.in. czasówki w Monako oraz Baku, a ostateczną rywalizację zakończył na 7. lokacie

Sezon 2022 przyniósł zarówno potężne rozczarowanie, jak i pierwszą szansę na zdobycie mistrzostwa świata. Właśnie wtedy - mimo dobrze zapowiadającej się dyspozycji bolidu - Leclerc poniósł bolesną porażkę z Maxem Verstappenem w wyścigu o wspomniany tytuł. Charles wygrał rundy w Bahrajnie i Australii, lecz potem wszystko zaczęło się odwracać - odniósł triumf już tylko w Austrii. Na pocieszenie zostało mu miano wicemistrza świata.

Kolejny rok nie obfitował już w takie sukcesy kierowcy z Monte Carlo. Nie wygrał ani jednej rundy, ale głównym tego powodem była nieco słabsza forma maszyny Ferrari. Mimo to wywalczył cztery pole position i sześciokrotnie stawał na podium, kończąc mistrzostwa na 5. pozycji. Po zakończeniu zmagań podpisał nową umowę ze Scuderią, wykraczającą poza sezon 2026.