Zespoły F1 - Red Bull

• Max Verstappen (Holandia)
• Alexander Albon (Tajlandia)

Ekipa Red Bulla może odnaleźć swoje korzenie w zespole Stewart Grand Prix, którego debiut datuje się na rok 1997. Jackie Stewart sprzedał team spółce Ford Motor Company pod koniec 1999 roku, a nowi właściciele zdecydowali o zmianie nazwy na Jaguar Racing. Zespół ponownie wystawiono na sprzedaż w 2004 roku, a zakupu dokonał Red Bull, firma produkująca napoje energetyczne. Szefem teamu mianowano Christiana Hornera.

Red Bull pojawił się w Formule 1 wcześniej, jako sponsor teamu Saubera w latach 1995-2004. Po zakupie własnego zespołu zakończono współpracę ze szwajcarską firmą. Producent napojów energetycznych ma także własny program juniorski, który polega na sponsorowaniu młodych, obiecujących kierowców.

W sezonie 2005 zespół korzystał z silników Cosworth, a swoją konstrukcję nazwał RB1. Na lidera zespołu wybrano byłego kierowcę McLarena, Davida Coultharda. W przypadku drugiego miejsca, jazdę podzielono między dwóch sponsorowanych przed team kierowców: Christiana Kleina i Vitantonio Liuzziego. Pierwsze sezon okazał się wielkim sukcesem, team zgromadził 34 punkty i zakończył zmagania na siódmej pozycji w klasyfikacji konstruktorów.

W kwietniu 2005 roku ogłoszono, że w sezonie 2006 Red Bull skorzysta z usług Ferrari jako dostawcy silników. W listopadzie tego roku potwierdzono także nawiązanie współpracy z Adrianem Neweyem, który odnosił liczne sukcesy jako dyrektor techniczny McLarena.

Sezon 2006 nie przyniósł zmian w składzie kierowców i bolid RB2 prowadzili Coulthard i Klein, jednak na trzy ostatnie wyścigi sezonu austriacki kierowca został zastąpiony przez Roberta Doornbasa. Pierwsze podium dla ekipy zdobył Couthard, finiszując na trzecim miejscu w Monako. Ekipa ponownie zakończyła sezon na siódmej pozycji, tym razem z dorobkiem 16 punktów.

Na sezon 2007 zespół zdecydował się korzystać z silników Renault, przekazując kontrakt z Ferrari ekipie Toro Rosso. Do zmiany doszło także w składzie kierowców, obok Coultharda zakontraktowano Marka Webbera. Red Bull radził sobie dużo lepiej, a jego kierowcy ukończyli sezon na dziesiątej i dwunastej pozycji. Dorobek 24 punktów pozwolił ekipie uplasować się na piątym miejscu w klasyfikacji konstruktorów.

W 2008 roku nadal współpracowano z tymi samymi kierowcami. Już na półmetku sezonu ekipa miała na koncie 24 punkty, czyli tyle, ile w całym ubiegłym sezonie, jednak druga połowa roku okazała się znacznie trudniejsza. W ostatnich dziesięciu wyścigach zespół zdobył tylko 5 punktów. Podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii Coulthard ogłosił, że po sezonie opuści Formułę 1. Brytyjczyk zdobył w ciągu całego sezonu 8 punktów, przy 21 oczkach jego partnera zespołowego, co łącznie pozwoliło Red Bullowi zakończyć zmagania na siódmej pozycji w klasyfikacji ogólnej, jedno miejsce za siostrzanym zespołem Toro Rosso.

W sezonie 2009 miejsce u boku Marka Webbera zajął Sebastian Vettel. Już podczas Grand Prix Chin zespół, za sprawą Niemca, zapewnił sobie pierwsze pole position, a dzień później zanotował pierwszy triumf w swojej historii. Tuż za Vettelem wyścig ukończył Mark Webber. Do końca sezonu Niemiec wygrywał jeszcze trzykrotnie, a Australijczyk dopisał na swoje konto dwa zwycięstwa. Ukończyli sezon odpowiednio na drugiej i czwartej pozycji, a jako zespół ulegli jedynie ekipie Brawn GP.

Red Bull zatrzymał swoich kierowców na sezon 2010, a Renault pozostało dostawcą silników. Kolizja obu kierowców podczas wyścigu w Turcji była zapalnikiem do rozpoczęcia napiętej atmosfery w zespole, gdyż reprezentanci austriackiej ekipy jechali na dwóch pierwszych pozycjach. W wyniki kontaktu Niemiec musiał wycofać się z wyścigu, a Webber ukończył go na trzecim miejscu. Team zapewnił sobie mistrzostwo konstruktorów podczas wyścigu w Brazylii, który ukończyli na pierwszej i drugiej pozycji. Przed ostatnią rundą w Abu Zabi obaj kierowcy wciąż mieli szansę na tytuł wśród kierowców. Ostatecznie, po wygranym wyścigu, w klasyfikacji ogólnej triumfował Niemiec, a Webber zajął trzecie miejsce.

Vettel i Webber ścigali się w barwach zespołu także w sezonie 2011. Niemiec, jako dziewiąty w historii, obronił mistrzowski tytuł, a Australijczyk ukończył rok na trzeciej pozycji. Red Bull ponownie zdobył mistrzowski tytuł wśród konstruktorów z dorobkiem 650 punktów, wyprzedzając drugiego Mclarena o 153 oczka. Na lata 2011 i 2012, jako oficjalny partner zespołu, dołączyła marka Infinity.

Sezon później ponownie nie doszło do zmian w składzie kierowców. Vettel znów zdobył mistrzowski tytuł, zostając najmłodszym w historii potrójnym mistrzem świata, a Webber był szósty. Team ponownie sięgnął także po mistrzostwo konstruktorów, wyprzedzając drugie Ferrari o 60 punktów.

W sezonie 2013 nazwa zespołu została przemianowana na Infinity Red Bull Racing. Ekipa piąty rok z rzędu kontynuowała współpracę ze swoimi kierowcami. Podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii Mark Webber ogłosił, że po zakończeniu sezonu opuści Formułę 1. Przed wyścigiem we Włoszech potwierdzono, że miejsce Australijczyka zajmie kierowca Toro Rosso, Daniel Ricciardo. Po raz czwarty z rzędu zespół sięgnął po oba mistrzowskie tytuły. W batalii kierowców ponownie najlepszy okazał się Vettel, a Webber uplasował się na trzecim miejscu.

Sezon 2014 stał pod znakiem rewolucji silnikowej. Zaczęto korzystać z silników V6, zastępując nimi poprzednie V8. Red Bull stracił swoją dominację w stawce, a czterokrotny mistrz świata, Sebastian Vettel, uległ w klasyfikacji generalnej debiutującemu w zespole Ricciardo. Australijczyk zakończył sezon na trzecim miejscu z dorobkiem 238 punktów, a Niemiec na uplasował się na piątej pozycji, finiszując z 167 punktami. Red Bull zajął drugie miejsce w klasyfikacji konstruktorów, ulegając pierwszemu Mercedesowi prawie o 300 punktów. Podczas wyścigu w Japonii Sebastian Vettel ogłosił, że po sezonie opuści zespół.

Daniel Ricciardo pozostał w teamie na 2015 rok, a jego partnerem zespołowym został Daniił Kwiat, dotychczasowy reprezentant Toro Rosso. Rosjanin ukończył sezon na siódmej pozycji, zdobywając 95 punktów, a Australijczyk uplasował się jedno miejsce za nim, z trzema oczkami mniej. W klasyfikacji konstruktorów Red Bull zajął czwartą lokatę, tracąc do trzeciego Williamsa 70 punktów.

W 2016 roku Red Bull używał silników Renault, oznaczonych jako TAG Heuer. Zespół ogłosił także partnerstwo technologiczne z brytyjskim producentem samochodów sportowych, Aston Martinem. Przed wyścigiem w Hiszpanii doszło do zamiany kierowców, Max Verstappen z Toro Rosso przejął fotel po Rosjaninie, który został zdegradowany do włoskiej stajni. Verstappen w swoim debiucie w zespole wygrał Grand Prix Hiszpanii, stając się najmłodszym zwycięzcą w historii sportu. Red Bull ukończył sezon na drugim miejscu w klasyfikacji konstruktorów. W mistrzostwach kierowców Daniel Ricciardo uplasował się na trzeciej pozycji, a Versteppen na piątej.

W sezonie 2017 skład kierowców nie uległ zmianie. Ricciardo zakończył rok na piątej pozycji z 200 punktami, a Verstappen miejsce niżej, z dorobkiem 168 oczek. W klasyfikacji konstruktorów ekipa uplasowała się na trzecim miejscu.

Także w kolejnym roku Versteppen i Ricciardo pozostali z zespołem. Ogłoszono, że od sezonu 2018 Aston Martin będzie sponsorem tytularnym austriackiego teamu. Przed wyścigiem we Francji ekipa ogłosiła, że w sezonach 2019 i 2020 będą korzystać z silników Hondy. Na początku sierpnia potwierdzono, że Daniel Ricciardo opuści zespół po zakończeniu obecnego sezonu i dołączy do ekipy Renault, a jego miejsce zajmie reprezentant Toro Rosso, Pierre Gasly.