#14 - Fernando Alonso

Fernando Alonso to przedstawiciel młodego pokolenia kierowców, któremu udało się zdetronizować Michaela Schumachera. Uzdolniony Hiszpan zaczynał od serii Kart po to aby w 1998 roku w europejskiej edycji tego serialu zająć drugie miejsce. W sezonie 1999 Fernando Alonso w przepięknym stylu zdobył mistrzostwo serii Nissan (Euro-Open Movistar), zdobywając 9 pole position i sześciokrotnie zwyciężając.

Sezon 2000 w wykonaniu Alonso to już awans do przedsionka F1 - Formuły 3000, gdzie wraz z zespołem Astromega zwyciężył na prestiżowym torze Spa-Francorchamps. Sezon w F3000 Hiszpan zakończył na 4 pozycji.

Niespodziewanie w sezonie 2001 Alonso dostał szansę ścigania się w F1 za kierownicą bolidu Minardi. Mimo iż zespół Minardi nie ma wielkich szans na zdobycie chociaż punktu w F1 i reprezentuje raczej historię najbardziej prestiżowej serii wyścigowej świata, to mimo wszelkich przeciwności losu odkrył wielki talent w postaci hiszpańskiego kierowcy. Alonso spisywał się znakomicie za kierownicą bolidu Minardi. Jeździł równo i bardzo szybko, na tyle na ile pozwalały mu osiągi bolidu.

Zauważył to Flavio Briatore- szef zespołu Reanult, który w sezonie 2002 podpisał kontrakt z Hiszpanem i powierzył jego rękom prace rozwojowe nad nowym bolidem Renault. W ten oto sposób Alonso został testowym kierowcą Renault, a w kolejnym sezonie jeździł już jako podstawowy zawodnik francuskiego teamu.

Sezon 2003 był przełomowy w karierze Hiszpana. Spisując się znakomicie za kierownicą Renault został najmłodszym w historii F1 zwycięzcą sesji kwalifikacyjnej (podczas GP Malezji). W sezonie tym wygrał także swoje pierwsze GP. Było to podczas wyścigu na węgierskim Hungaroringu. Alonso zdobył tam pole position, które później zamienił na zwycięstwo w przepięknym stylu dublując samego mistrza świata- Michaela Schumachera. Sezon zakończył na 6 pozycji.

Sezon 2004 to również pokaz potencjału Renault i Alonso, który dominował nad swoim partnerem z zespołu Jarno Trullim, kończąc sezon na 4 pozycji, zdobywając pole position we Francji i czterokrotnie stając na podium.

W sezonie 2005 spełniły się marzenia Fernando Alonso. Dysponując niezawodnym bolidem Renault wygrał mistrzostwa świata F1, detronizując po wielu latach Michaela Schumachera i zespół Ferrari. W sezonie tym Fernando Alonso słyszał pod koniec wyścigu siedmiokrotnie swój hymn narodowy, a przy okazji zdobycia tytułu zapisał się do annałów sportu motorowego jako najmłodszy, 24-letni zwycięzca Formuły 1.

Kampania 2006 upłynęła pod znakiem zaciętej rywalizacji pomiędzy Asturyjczykiem a Schumacherem. Ostatecznie to Hiszpan wyszedł zwycięsko z tego pojedynku, wywalczając swój drugi mistrzowski tytuł w karierze. Potrzebował do tego siedmiu triumfów oraz drugich miejsc.

Na sezon 2007 Alonso zdecydował się dołączyć do McLarena, gdzie jego partnerem został świeżo upieczony mistrz GP2, Lewis Hamilton. Choć początek tej przygody był bardzo obiecujący dla Hiszpana, to jednak konflikty między zespołowe i afera "Spygate" doprowadziły do tego, że ani on, ani Brytyjczyk nie zdobyli tytułu. Uczynił to Kimi Raikkonen, do którego obaj kierowcy straci jeden punkt.

Niechciany w brytyjskim teamie Fernando postanowił powrócić do Renault na lata 2008-2009. Nie były to zbyt udane sezony dla niego, gdyż odniósł tylko dwa zwycięstwa i czterokrotnie stawał na podium. W międzyczasie wybuchała kolejna afera z udziałem Alonso, a mianowicie "Crashgate". Wiktoria Hiszpana z GP Singapuru z 2008 roku była pokłosie rozbicia bolidu przez Nelsona Piqueta jr, którego do takiego czynu zmusił szef francuskiej stajni, Flavio Briatore.

Asturyjczyk na sezony 2010-2014 związał się z ekipą Ferrari. Alonso miał wówczas nawiązać do sukcesów Michaela Schumachera, ale ostatecznie nic z tego nie wyszło. Hiszpan dwukrotnie był bardzo bliski wywalczenia mistrzowskiego tytułu w czerwonych barwach, aczkolwiek za każdym razem przegrywał z Sebastianem Vettelem z Red Bulla.

Po nieudanym dla stajni z Maranello 2014 roku Fernando zdecydował się na powrót do McLarena, który rozpoczął nowy projekt w swojej historii, nawiązując współpracę z powracają do F1 Hondą. Niestety, japoński silnik niedomagał zarówno jeśli chodzi o stronę konkurencyjności, jak i zawodności. Wobec tego przez trzy lata startów z tą jednostką Alonso nawet nie otarł się o podium.

Na sezon 2018 stajnia z Woking zakupiła silniki od Renault, które choć były awaryjne, to jednak pozwalały na regularną walkę o punkty. W tamtej kampanii Alonso zdobył 50 punktów, co pozwoliło uplasować się mu na 11. lokacie w klasyfikacji kierowców. Po GP Abu Zabi 2018 dwukrotny mistrz świata postanowił zakończył karierę w F1.

W latach 2019-2020 Fernando próbował swoich sił w różnych seriach wyścigowych takich jak Rajd Dakar czy 24h Le Mans. Zdecydowanie najlepiej poszło mu we francuskich zawodach, które dwukrotnie wygrywał. Dodatkowo zdobył też mistrzostwo ogólnoświatowych wyścigowych długodystansowych.

Miłość Hiszpana do królowej motorsportu okazała się większa niż można było się tego spodziewać i z tego powodu postanowił zawiesić swoją emeryturę, dołączając do nowego projektu Renault - Alpine. W sezonie 2021 Alonso ponownie ścigał się we francuskim samochodzie, zdobywając w nim 81 punktów i wywalczając pierwszy raz od GP Węgier 2014 podium. Dokonał tego na torze w Katarze.

W 2022 roku Fernando znacząco pomógł Alpine w uzyskaniu 4. miejsca w klasyfikacji konstruktorów. Ponowie zdobył 81 punktów, natomiast nie był to do końca miarodajny wynik ze względu na liczne awarie maszyny A522. Sfrustrowany tymi problemami Hiszpan postanowił opuścić szeregi Enstone i wstąpić do kolejnego nowego projektu - tym razem Astona Martina.

Tym razem to przejście okazało się strzałem w dziesiątkę dla niego. Na przestrzeni pierwszych ośmiu wyścigów aż sześciokrotnie stawał na podium, a po przerwie wakacyjnej dorzucił kolejne dwa. Dzięki temu po raz pierwszy od sezonu 2013 przebił barierę 200 punktów i zakończył rywalizację wśród kierowców tuż za podium.